تأثیر جداگانه و ترکیبی علف‌کش‌ها بر روی علف‌های هرز مزارع ذرت (Zea mays L.) در دو الگوی کشت تک ردیفه و دو ردیفه

این تحقیق به منظور بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی علف‌کش‌ها بر روی علف‌های هرز مزارع ذرت در دو الگوی کشت تک‌ردیفه و دو ردیفه در سال 1387 در قالب آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، انجام گرفت. الگوهای کشت تک‌ردیفه و دوردیفه به صورت جداگانه و به فاصله 12 متر از هم کاشته شدند. آزمایش به صورت بلوک کامل تصادفی با سه تکرار مجموعاً با 11 تیمار، مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از: کاربرد علف‌کش‌های آترازین، آلاکلر، نیکوسولفورون، فورام سولفورون، ریم‌سولفورون، آترازین+آلاکلر، نیکوسولفورون+فورام سولفورون، نیکوسولفورون+ ریم‌سولفورون، ریم‌سولفورون+ فورام سولفورون، شاهد عاری از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز در تمام طول فصل. مقایسه میانگین تیمار‌ها نشان داد که مخلوط ‌علفکشی آترازین+آلاکلر در غلظت بکار برده شده، تأثیر بیشتری از دیگر تیمار‌ها برکاهش وزن خشک علف‌های هرز داشت و تیمارهای نیکوسولفورون و فورام سولفورون در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. بهترین علف‌کش از خانواده سولفونیل اوره، از نظر تأثیر برکاهش وزن خشک علف‌های هرز و افزایش عملکرد، نیکوسولفورون بود. فورام‌‌‌سولفورون و ترکیب نیکوسولفورون و فورام‌سولفورون نیز بعد از آن قرار گرفتند. الگوی کشت دو ردیفه نسبت به تک‌ردیفه تأثیر بیشتری بر کاهش وزن خشک علف‌های هرز و در نتیجه افزایش عملکرد ذرت داشت.